Κάνε ό, τι αγαπάς: Ο ήρωας κόμικς

Πάντα ονειρεύεστε να βρείτε έναν τρόπο να κάνετε αυτό που αγαπάτε για να ζήσετε; Στη στήλη μου "Να κάνεις ό, τι αγαπάς", ζητώ από τους ανθρώπους που το έκαναν να μου πουν τα μυστικά τους. Εδώ ελπίζουμε να σας εμπνεύσουν να κάνετε το ίδιο.

Ο James McLauchlin αγαπά το μπέιζμπολ και τα κόμικς. Και ήταν μια ιδέα που παρατηρούσε σε ένα κόμικ που τον βοήθησε να βρει έναν τρόπο να εμπλακεί πιο βαθιά στο άλλο.

Ο McLauchlin, ένας αθλητικός συγγραφέας που συνεχίζει να γράφει για το Major League Baseball, ήθελε να βρει έναν τρόπο να βοηθήστε τους δημιουργούς κωμικών βιβλίων που έχουν ανάγκη. Εμπνευσμένη από έναν οργανισμό που προσφέρει οικονομική βοήθεια σε συνταξιούχους παίκτες του μπέιζμπολ, ίδρυσε το 2000 το μη κερδοσκοπικό πρόγραμμα Hero Initiative. Μέχρι σήμερα, ο οργανισμός έχει δώσει πάνω από 500.000 δολάρια σε δημιουργούς κωμικών βιβλίων (καλλιτέχνες, συγγραφείς και ενοικιαστές) που έχουν ανάγκη.

Ο ήρωας δημιουργεί ένα χρηματοοικονομικό δίχτυ ασφαλείας για τους χθεσινούς δημιουργούς που μπορεί να χρειαστούν έκτακτη ιατρική βοήθεια, οικονομική υποστήριξη για τα βασικά στοιχεία της ζωής και μια λεωφόρο πίσω στην πληρωμή εργασίας. Είναι μια ευκαιρία για όλους μας να δώσουμε πίσω κάτι στους ανθρώπους που μας έδωσαν τόση απόλαυση ", λέει ο ιστότοπος της Hero Initiative.

Η McLauchlin έχει αναλάβει από τότε την εκτέλεση του Hero Initiative πλήρους απασχόλησης. Μιλάει στο MobbyBusiness πώς βρήκε έναν τρόπο να κάνει αυτό που αγαπά για να ζήσει και πώς μπορείτε, επίσης.

MobbyBusiness: Πώς καταλήξατε να το κάνετε αυτό για να ζήσετε;

James McLauchlin: Υπήρξα σπορ σπορ και εξακολουθώ να μιλάω εκεί. Major League Baseball έχει ένα παρόμοιο ταμείο που ονομάζεται BAT, η ομάδα υποστήριξης μπέιζμπολ, που βοηθά τους συνταξιούχους παίκτες. Συνειδητοποίησαν ότι οι παίκτες, ακόμη και στις αρχές της δεκαετίας του 1970, θα μπορούσαν να κάνουν μόνο $ 10.000 ετησίως, και πολλοί από αυτούς τους παλιούς παίκτες που έχτισαν το μπέιζμπολ σε αυτό που είναι σήμερα μπορεί να έχουν ανάγκες. Τώρα που οι μισθοί είναι πολύ υψηλότεροι στο μπέιζμπολ, φροντίζουν το δικό τους. Τέτοιου είδους πράγματα υπάρχουν εδώ, εκεί και παντού. Η τοπική ένωση υδραυλικών στην πόλη σας πιθανόν να έχει ένα για συνταξιούχους υδραυλικούς. Αλλά ποτέ δεν υπήρχε κανένας στο κόμικ μέχρι το καλοκαίρι του 2000.

Ο Mark Alessi από τότε-CrossGen Comics είναι επίσης ένας μεγάλος ανεμιστήρας του μπέιζμπολ, και μίλησα με τον Mark μερικές φορές για την BAT και πώς σκέφτηκα ότι ήταν ένα κλάμα ντροπή ότι κάτι παρόμοιο δεν υπήρχε στα κόμικς. Του είπα ότι ήταν πάντα στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου για να ξεκινήσω κάτι τέτοιο για τα κόμικς. Ο Μάρκ ανέφερε ότι είχε ήδη δικηγόρους στο διαμεσολαβητή στο CrossGen. Προσφέρθηκε να τους κάνει να εργάζονται για να δημιουργήσουν μια εταιρία και να συμπληρώσουν τα χαρτιά. Βοήθησε σημαντικά να έρθει μια δομή και να οραματιστεί τι θα ήταν η οργάνωση

MB: Ποια ήταν η κρίσιμη απόφαση που κάνατε που σε οδήγησε σε αυτό το μέρος της ζωής;

JM: Έτρεξα νύχτες και Σαββατοκύριακα με Ηρώ, εντελώς δωρεάν, για τα πρώτα έξι ή επτά χρόνια. Το άγχος ήταν αρκετά μνημειώδες, απλά βρίσκοντας τις ώρες της ημέρας. Και η χρηματοδότηση ήταν μια πράξη σφιχτή. Περιστασιακά, χτυπούσαμε στην πόρτα του ουρανού, απλά έχοντας χρήματα στην τράπεζα. Τελικά συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να αντιμετωπιστεί όπως ένα quote-unquote πραγματική δουλειά. Ζήτησα από το διοικητικό μας συμβούλιο να με πάρει με μισθό, λέγοντας ότι έπρεπε να ενισχύσουμε. Τους είπα ότι σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να τριπλασιάσω την προηγούμενη χρονιά που έκανα εγώ, κατά τη διάρκεια του πρώτου μου έτους, και αν δεν το κάναμε, θα έβγαινα από το Dodge. Κάναμε περίπου τρεισήμισι φορές το προηγούμενο υψηλό εκείνο το έτος, οπότε έχω κολλήσει.

MB: Τι ήθελες να είσαι όταν μεγάλες;

JM: Ο παίκτης του μπέιζμπολ θα ήταν όμορφη. Διάβασα επίσης τα κόμικς ως παιδί και πραγματικά τους απολάμβανα. Είχα μια ιδέα ότι θα ήταν ωραίο να είμαι συντάκτης κόμικ. Το έκανα και αυτό. Ήμουν ο αρχισυντάκτης της Top Cow Productions από το 2003 έως το 2006.

MB: Γιατί αγαπάς τη δουλειά σου;

JM: Όσο απλό είναι και το απλό γεγονός ότι βοηθούμε ανθρώπους και έχουν άμεσο θετικό αντίκτυπο στη ζωή τους. Ακούω πολύ να κλάψω. Πραγματικά το κάνω. Και εννοώ αυτό με έναν καλό τρόπο. Νομίζω ότι είναι μόνο το σπάσιμο ενός φράγματος μερικές φορές, και μια συναισθηματική απελευθέρωση. Δεν μπορώ να σας πω πόσο συχνά θα μιλάω σε κάποιον στο τηλέφωνο αφού η επιτροπή εκταμίευσης αποφασίσει τι να κάνει και θα πω στον καλλιτέχνη Χ, ναι, κανένα πρόβλημα. Δώστε τη διεύθυνση και έναν αριθμό λογαριασμού και μπορούμε να εξοφλήσουμε τον λογαριασμό του νοσοκομείου. Δώστε μου το όνομα και τον αριθμό του ιδιοκτήτη σας, θα φροντίσουμε για το ενοίκιο και θα σας εξοφλήσουμε και για τον επόμενο μήνα. Και σας στέλνουμε επιταγή, ώστε να μπορείτε να πάρετε κάποια είδη παντοπωλείου. Οι άνθρωποι μόλις καταρρέουν και αρχίζουν να κλαίνε. Νομίζω ότι είναι το άγχος όλων αυτών των πραγμάτων που τελειώνουν, το ράγισμα αυτού του πάγου ... είναι μια συναισθηματική στιγμή. Το μυαλό, το σώμα, κάτι ... δεν ξέρει τι να κάνει. Έτσι φωνάζει.

Είναι παράξενο, αλλά έχω έρθει να μην κοιτάξω έναν ενήλικο ενήλικα να κλαίει σαν κάτι κακό. Στην πραγματικότητα, είναι καλό. Για τόσους πολλούς ανθρώπους, είναι το τέλος ενός μακρού και οδυνηρού δρόμου.

MB: Ποια είναι η μεγαλύτερη εσφαλμένη αντίληψη για την δουλειά σας;

J.M .: Ότι είναι όλα διασκέδαση και παιχνίδια. Ένα συγκεκριμένο τμήμα είναι. Αλλά η συγκέντρωση κεφαλαίων είναι δύσκολη, ειδικά με τον τρόπο που η οικονομία τρέχει από το 2006 - και μην επιτρέπετε σε κανέναν να σας πει ότι πήγε στην κόλαση το 2008. Εμπιστευθείτε με - ήταν το 2006. Είναι δύσκολο, αλλά στο τέλος της ημέρας, είναι

JM: Θα ήθελα να είμαι ένας από εκείνους τους τακτικούς συνεργάτες του Esquire - Ο Cal Fussman, ο Tom Junod, ο Tom Chiarella, τα παρόμοια. Κάνω κάποιο γράψιμο για περιοδικά όπου μπορώ και θα ήθελα να μπορέσω να το κάνω αυτό με πλήρες ωράριο.

MB: Νομίζεις ότι έχοντας μια δουλειά που αγαπάς έχεις κάνει έναν καλύτερο άνθρωπο σε άλλες περιοχές η ζωή σου;

JM: Ειλικρινά δεν ξέρω. Ποτέ δεν σκέφτηκα πραγματικά. Υποθέτω ότι η ικανοποίηση από την εργασία μου είναι υψηλή και το άγχος που σχετίζεται με την εργασία είναι χαμηλή, οπότε ας ελπίσουμε. Ρωτήστε τη σύζυγό μου

MB: Ποιες είναι οι καλύτερες συμβουλές σας σε άλλους ανθρώπους που προσπαθούν να ακολουθήσουν τα όνειρα της σταδιοδρομίας τους;

JM: Υπάρχει μια κάπως αδέξια γραμμή; έκανε ποτέ την πρώτη κίνηση, κανείς από εμάς δεν θα έπρεπε να βρεθεί. Είναι αστείο, αλλά υπάρχει κάποια πραγματική αλήθεια εκεί. Οι πιθανότητες είναι ότι κανείς, αλλά κανείς δεν πρόκειται να σας πάρει από ένα πλήθος και να σας προσφέρει τη δουλειά των ονείρων σας, χωρίς καν να γνωρίζει τι είναι. Έτσι πρέπει να πηδήξετε, να συνεχίσετε, να ρωτήσετε, να ζητήσετε και να κάνετε την πρώτη κίνηση μόνοι σας.

Η Jeanette Mulvey γράφει για τις επιχειρήσεις για περισσότερα από 20 χρόνια. Γνωρίζετε κάποιον που αγαπά αυτό που κάνουν; Tweet μου @jeanettebnd με το hashtag #dowhatyoulove.

Το δικαίωμα συνεργασίας χώρου εργασίας για τη μικρή επιχείρησή σας;

Έτσι, χρειάζεστε ένα γραφείο για εσάς και την αναπτυσσόμενη ομάδα σας. Η τυπική διαδικασία εκμίσθωσης γραφείου μπορεί να διαρκέσει μήνες και περιλαμβάνει πολλούς αριθμούς και γραφειοκρατία, και ακόμη και τότε θα μπορούσατε να μην καταλάβετε τι έχετε σκεφτεί από την εμπειρία γραφείου σας. Ένας τρόπος για να καταπολεμηθεί αυτό είναι να εξερευνήσετε την επιλογή ενός συνεργατικού χώρου - νοικιασμένο χώρο σε ένα κοινό γραφείο με ανθρώπους από όλους τους διαφορετικούς οργανισμούς.

(Γενικός)

Τίτλος ΙΙΙ Crowdfunding Απαράδεκτο Μεταβολές στην Εκκίνηση Φόρουμ για το Καλά

Η αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) ψήφισε σήμερα 3 με 1 (30 Οκτωβρίου) για να εγκρίνει κανόνες που διέπουν την πώληση τίτλων μέσω του online crowdfunding. Η έγκριση ενέκρινε το τελευταίο μείζον εμπόδιο στην πολυαναμενόμενη πρόβλεψη του Νόμου για τις Επιχειρήσεις και τις Εκκινήσεις του Jumpstart (νόμος JOBS), κοινώς αποκαλούμενος τίτλος μετοχικού κεφαλαίου.

(Γενικός)