Οι καθηγητές του κολλεγίου αποκαλύπτουν αυτά που αγαπούν (και μισούν) για τις δουλειές τους

Ποια είναι λοιπόν η πραγματικότητα να είσαι καθηγητής; Εδώ είναι που αυτοί οι δάσκαλοι είχαν να πουν.

Sharon Bolman,

Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας Ανάπτυξης

Επιχειρηματικά Νέα Καθημερινά: Τι κάνετε;

Bolman: και ταινία στο Πανεπιστήμιο της Τεχνολογίας Ανάπτυξης στο Tempe της Αριζόνα

MB : Τι αγαπάς περισσότερο για τη δουλειά σου και γιατί;

Bolman: Το καλύτερο μέρος να είσαι δάσκαλος είναι αλληλεπίδραση με τους μαθητές. Έτσι συχνά, δεν βλέπουν το ταλέντο τους ή δεν ξέρουν πώς να το κατευθύνουν. Χρειάζονται μόνο μερικές προτάσεις για να δείτε τους μαθητές σας να ανθίζουν σε επαγγελματίες. Αισθάνομαι πραγματικά την πτυχή της διδασκαλίας της καθοδήγησης. Είναι πολύ ανταμείβοντας στο επίπεδο του κολλεγίου

MB : Τι μισείτε περισσότερο για τη δουλειά σας και γιατί;

Bolman: Δεν μισώ πραγματικά τίποτα για τη δουλειά μου, αλλά είναι δύσκολο να αποχαιρετήσουν τους μαθητές όταν αποφοιτούν και εγκαταλείπουν την UAT. Ελπίζω ότι θα επιστρέψουν με μια επιτυχημένη καριέρα και μια πληθώρα ιστοριών που θα μοιραστούν μαζί μου!

Kristen Lee Costa Northeastern University

Επιχειρηματικά Νέα Καθημερινά: Τι κάνεις;

Costa: Είμαι η επικεφαλής σχολή για τις συμπεριφοριστικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Βορειοανατολικού Πανεπιστημίου της Βοστόνης, όπου διδάσκω προπτυχιακούς φοιτητές σε διδακτορικό επίπεδο.

MB : Τι αγαπάς περισσότερο για τη δουλειά σου και γιατί;

Costa: Έχω το προνόμιο να διδάσκω στους φοιτητές από όλο τον κόσμο μια μεγάλη ποικιλία επιστημονικών κλάδων και προοπτικών ζωής. Μαθαίνω εξίσου τόσο από τους μαθητές μου όσο και από μένα. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ευχάριστο στη συνέχεια στηρίζοντας την ανάπτυξή τους. Λατρεύω να τους βοηθά να δουν τα πραγματικά προβλήματα της πρακτικής μέσα από μια ποικιλία φακών για να γίνουν παράγοντες αλλαγής. Είναι απίστευτο να παρακολουθήσετε να μαθαίνουν να είναι κριτικοί στοχαστές και να εφαρμόζουν τις γνώσεις τους για να έχουν αντίκτυπο.




































< αλλά και για τη σχολή. Οι σχολές και οι διοικήσεις του κολλεγίου / πανεπιστημίου αντιμετωπίζουν τεράστια πίεση, αυξάνουν τις απαιτήσεις και σε πολλές περιπτώσεις κάνουν το έργο πολλών ανθρώπων. Κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους, συχνά υπάρχει πολύ μικρός χώρος για να ανασυγκροτηθεί. Επίσης, η επιθυμία να δημοσιεύσετε και να εκτελέσετε ένα ευρύ φάσμα καθηκόντων μπορεί να είναι τόσο εξαντλητική όσο και συναρπαστική. Χρειάζεται πολύ φινέτσα για να διαχειριστεί το χρόνο καλά για να αποφευχθεί η υπερδιέγερση και να γίνει [καμένη].

Kate McCauley, Πανεπιστήμιο Marymount &

Πανεπιστήμιο George Mason

McCauley: Είμαι βοηθός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Marymount και στο Πανεπιστήμιο George Mason στη βόρεια Βιρτζίνια. Διδάσκω μαθήματα ανώτερης τάξης στο τμήμα ψυχοσύνθεσης της MU και προαγωγές υγείας στην GMU. Διδάσκω το πρώτο σεμινάριο, τη δυναμική των ομάδων και την υγεία των σχέσεων. Νωρίτερα στην καριέρα μου, διδάσκω βαθμούς 7-12 αγγλικών και 7-8 επιστήμης σε δημόσια και σχολικά σχολεία

MB : Τι αγαπάς περισσότερο για τη δουλειά σου και γιατί; McCauley:

Λατρεύω τις στιγμές που οι μαθητές πιάζουν! Υπάρχουν τόσες πολλές ιστορίες για τα τελευταία 20 χρόνια, όπου θα δούμε τη στιγμή της σύνδεσης. Οι σπίθες πετούν, και τα πρόσωπα ανάβουν. Η εμπιστοσύνη και η ικανότητα των σπουδαστών μεγαλώνει και έχω γίνει μέρος αυτού. Αγαπώ να συνεργαζόμαστε με τους σπουδαστές μέσω των μεγάλων εταιρειών και των εκπαιδευτικών τους τόσο στο σχολείο όσο και μετά την αποφοίτησή τους. MB :

Τι μισείτε περισσότερο για τη δουλειά σας και γιατί; McCauley:

Ως επικουρικό, είμαι τυχερός να μην πιάσω την πανεπιστημιακή πολιτική. Το μειονέκτημα είναι η αμοιβή. Δεν μπορούσα να στηρίξω την οικογένειά μου σε αυτά τα έσοδα και είμαι τυχερός που δεν χρειάζεται να το κάνω. Κανένας από το χρόνο προγραμματισμού μου, ο χρόνος ταξινόμησης ή ο χρόνος συνεδρίασης δεν πληρώνονται. Είμαι ουσιαστικά ένας εργολάβος που καταβάλλεται για το κομμάτι, και κάθε κομμάτι είναι μία τάξη. Η πανεπιστημιακή σχολή είναι μια ολόκληρη ιστορία στον εαυτό της. Julie Drew,

Πανεπιστήμιο Akron Επιχειρηματικά Νέα Καθημερινά:

Τι κάνεις; Drew:

Είμαι καθηγητής Αγγλικά στο Πανεπιστήμιο Akron στο Οχάιο. Διδάσκω πρωτοετής φοιτητές μέσω των μεταπτυχιακών φοιτητών και τα μαθήματα μου είναι γραπτές, πολιτιστικές και κινηματογραφικές. MB :

Τι αγαπάς περισσότερο για τη δουλειά σου και γιατί; Drew:

Η δουλειά μου είναι πολύ ικανοποιητική στο ότι είμαι πολύ προσανατολισμένη στο έργο. Η διδασκαλία σημαίνει ότι κάθε εξάμηνο είναι ένα πεπερασμένο έργο - αυτή η μοναδική ομάδα μαθητών, αυτό το υλικό και το μοναδικό πολιτιστικό πλαίσιο στο οποίο διδάσκω και μαθαίνω. Κάθε εξάμηνο είναι διαφορετικό, και κάθε εξάμηνο είναι πλήρως κλειστό, και ένα άλλο αρχίζει. Γράφω μυθιστορήματα καθώς και διδάσκω δημιουργική γραφή, και αυτό το έργο είναι απαραίτητα ένα εντατικό έργο που έχει αρχή και τέλος και την ικανοποίηση της δημοσίευσης στο τέλος - ελπίζουμε! MB :

Τι κάνεις Το μέρος της δουλειάς μου που είναι λιγότερο ικανοποιητικό είναι το αυξανόμενο αίτημα να μεταφραστεί η διδασκαλία και η εκμάθηση στις ανθρωπιστικές επιστήμες σε αριθμούς, έτσι ώστε άλλοι να μπορούν να καθορίσουν την επιτυχία ή την αποτυχία μας. Drew:

Αυτό είναι δύσκολο να γίνει, στην καλύτερη περίπτωση, και αναπόφευκτα προκαλεί την απώλεια σημαντικών πτυχών του τι συμβαίνει στην τάξη, καθώς και το βάθος και το εύρος του αντικειμένου. Δεν κάνουμε widgets σε μια γραμμή συναρμολόγησης και οι μαθητές δεν είναι ούτε πελάτες ούτε προϊόντα. Οι καθηγητές είναι παγιδευμένοι: Είμαστε ειδικοί στην πειθαρχία μας και αφοσιωμένοι, πεπειραμένοι δάσκαλοι, που ζητάμε να μεταφράσουμε ό, τι κάνουμε σε αριθμούς από ανθρώπους που συνήθως δεν είναι εξοικειωμένοι τόσο με την πειθαρχία μας όσο και με την ίδια τη διδασκαλία. Chad Dion Lassiter,

Πανεπιστήμιο West Chester &

Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια Επιχειρηματικά Νέα Καθημερινά:

Τι κάνετε; Lassiter:

Διδάσκω στο Πανεπιστήμιο West Chester και στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας. Διδάσκω τόσο στο μεταπτυχιακό όσο και στο προπτυχιακό επίπεδο και διδάσκω τις μεγάλες κοινωνικές εργασίες MB : Τι αγαπάς περισσότερο για τη δουλειά σου και γιατί; Lassiter:

Λατρεύω τη διδασκαλία , και για μένα είναι μια κλήση και ένα πάθος. Η αγάπη για τη διδασκαλία έρχεται με την εξασφάλιση ότι όλες οι τάξεις μου είναι επικεντρωμένες στο σπουδαστή και ότι οι φωνές των μαθητών όχι μόνο ακούν, αλλά και εκτιμούν. Έχουν πολλή πνευματική ιδιοκτησία για να μοιραστούν, αλλά συχνά διδάσκονται σε, αντί να συμμετέχουν ενεργά στις προσπάθειες αλλαγής. Επιπλέον, μου αρέσει να εκπαιδεύω τους φοιτητές της κοινωνικής εργασίας να γίνουν πράκτορες κοινωνικής αλλαγής και τελικά να δουλέψουν για τη δικαιοσύνη. Επιπλέον, είναι μια συγκίνηση να παρατηρήσετε από πρώτο χέρι τη διαδικασία πνευματικής ωρίμανσης μέσα σε ένα εξάμηνο, μαζί με τη μακρόχρονη σχέση μέντορα και στελέχους που εκτιμάται τόσο από τον σπουδαστή όσο και από τον εαυτό μου. MB :

Τι κάνουμε ( Lassiter:

Σε μεταπτυχιακό επίπεδο, δεν μου αρέσει το γεγονός ότι τα έχετε μόνο για αυτά τα δύο χρόνια όσον αφορά την απόκτηση του MSW τους (master of social work). Επιπλέον, δεν συμπαθώ τους μαθητές που δεν διαβάζουν, οι οποίοι δεν σκέφτονται βαθύτεροι και πιο αναλυτικοί και δεν συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία της τάξης. Υπάρχουν επίσης εκείνοι οι μαθητές που αρνούνται να αμφισβητήσουν το μάθημα, τους ίδιους, τους συνομηλίκους τους και ακόμη και τον καθηγητή με πνευματικό τρόπο. Υπάρχουν μαθητές που έχουν δυνατότητες, αλλά παρόλα αυτά υποφέρουν και είναι ακαδημαϊκά τεμπέληδες, αλλά θέλουν εσάς ως εκπαιδευτή να εργαστείτε σκληρότερα από αυτούς. Τέλος, δεν συμπαθώ όταν δεν διδάσκω και αυτό ήταν μια μεγάλη πρόκληση για μένα τα τελευταία 12 χρόνια όταν τελειώνει το εξάμηνο Dr. MaryAnne Hyland,

Πανεπιστήμιο Adelphi Επιχειρηματικά Νέα Καθημερινά:

Τι κάνετε; Hyland:

Είμαι καθηγητής στην Σχολή Επιχειρήσεων Robert B. Willumstad στο Πανεπιστήμιο Adelphi Garden City, Νέα Υόρκη. Διδάσκω προπτυχιακά μαθήματα και μαθήματα MBA για τη διαχείριση των ανθρώπινων πόρων MB :

Τι αγαπάς περισσότερο για τη δουλειά σου και γιατί; Hyland:

Για τους προπτυχιακούς φοιτητές, το βλέπω αυτό περισσότερο με τους φοιτητές που βλέπω κατά τη διάρκεια αρκετών εξαμήνων. Αφού παίρνουν μαθήματα στον τομέα τους, συμμετέχουν σε εκδηλώσεις πανεπιστημιουπόλεων και πλήρεις πρακτικές, είναι ανταμείβοντας να τους δούμε να λάμπουν! Για τους φοιτητές MBA, είναι λίγο διαφορετικό. Συχνά έχουν ήδη αρχίσει τη σταδιοδρομία τους ή έχουν καθιερωμένη σταδιοδρομία και μαθαίνουν νέες δεξιότητες. Το να είστε σε θέση να βοηθήσετε τους επαγγελματίες που εργάζονται να κατανοήσουν καλύτερα την διαχείριση των ανθρώπινων πόρων, καθώς εφαρμόζεται στο περιβάλλον εργασίας τους, είναι εξαιρετικά ικανοποιητικό για μένα. MB :

Τι μισείτε περισσότερο για τη δουλειά σας και γιατί; Hyland:
Μία από τις πιο δύσκολες πτυχές της δουλειάς μου είναι ότι υπάρχουν πάντα περισσότερα που μπορώ να κάνω. Είτε πρόκειται για τη βελτίωση του περιεχομένου είτε για την παράδοση ενός μαθήματος ή την πραγματοποίηση ερευνών για τον εαυτό μου, η δουλειά δεν γίνεται ποτέ. Συνειδητοποιώ ότι αυτό δεν είναι μοναδικό για το επάγγελμά μου, αλλά η κατάρτιση των ορίων για το πότε θα σταματήσει να λειτουργεί είναι μια πρόκληση για μένα.

---

Η πρόσληψη στην ψηφιακή εποχή: Ποιο είναι το επόμενο βήμα για την πρόσληψη;

Αλλά η πρόσληψη σήμερα μοιάζει πολύ διαφορετική από ό, τι έκανε μόλις πριν από μια δεκαετία. Οι ημέρες παράδοσης βιογραφικών στο πρόσωπο είναι όλοι πέρα. Η διαδικασία συλλογής και ανάλυσης των αιτήσεων εργασίας έχει μετακινηθεί σε μια εντελώς ψηφιακή κατεύθυνση - και παρέχει πλουσιότερες γνώσεις στους υποψηφίους από ποτέ.

(Ηγεσία)

Καριέρα Μαθημάτων Απλά Μην Προσθέτετε Για τις Γυναίκες

Στο πλαίσιο της μελέτης, οι ερευνητές εξέτασαν στοιχεία από 1.490 Αμερικανούς φοιτητές που φοιτούσαν σε κολέγια, οι οποίοι ερευνήθηκαν τόσο στο τελευταίο έτος του γυμνασίου όσο και και πάλι στην ηλικία των 33. Οι δύο έρευνες συνδυάζονται για να ρωτήσουν τους συμμετέχοντες για τις βαθμολογίες SAT, διάφορες πτυχές των κινητήριων πεποιθήσεων, τις αξίες και τα επαγγέλματα τους.

(Ηγεσία)